Zaman perspektifinin belirli bir yönde ve tarzda katılaşması depresyon, ansiyete bozukluğu, dürtüsellik gibi sorunlar ile birlikte görülür.

Bazı zihinler geçmişi bazıları geleceği daha çok sever. Geçmişi sevenler hikayelerin içine girip olayların oluşunu, yerini sırasını değiştirip yeni bir senaryo denerler ya da haksızlıklar, pişmanlıklar, günahlar konulu filmleri tekrar tekrar oynatırlar. Bazıları ise eski güzel günlerin tadının peşindedir. Sık sık o anlara giderler özlemle.

Geleceğe yatkın olanlar her olasılığı düşünmeye çalışır, çoğunlukla da olumsuz olanları. Her kötü senaryo için tedbir geliştirmeye çalışırlar veya her şeyi gelecek ile ilişkilendirerek değerlendirirler. Yarın nasıl mutlu olabileceklerinin hesabını yaparlar, gelecekteki olumlu anların hayalini kurarlar.

Aslında zamanla kurulan bu ilişki çeşitleri herhangi bir şekilde yanlış ya da işlevsiz değildir. Mesele sadece anda olmak da değildir. Mesela bazı zihinler şimdiki ana haz merkezli bir şekilde odaklıdır. Şu anki dürtüler, duygular her şeyden daha önemli gibidir. Şimdiye odaklanma eğilimindeki bazı zihinler ise kaderci bir eğilim taşır. “Nasıl olsa her şey olacağına varır.”, “Her şey önceden bellidir.”, “Evrenin belirli bir işleyişi vardır.” vb.  

Yaşamda bazen geçmişi, bazen geleceği, bazen de şu anı düşünmek işe yarar. Bazen karamsarlık bazen iyimserlik işe yarar. Tüm bu düşünüş süreçlerini fark edebilme, aralarında geçiş yapabilme ve o an işlevsel olanı seçebilme becerisi geliştikçe yani zaman perspektifi genişledikçe ve düşünceler ile kurulan ilişki esnedikçe kişinin yaşam doyumu da artabilir.

Ancak aksi durum psikolojik zorlanmalar ile yakından ilişkilidir. Yani zaman perspektifinin belirli bir yönde ve tarzda katılaşması depresyon, ansiyete bozukluğu, dürtüsellik gibi sorunlar ile birlikte görülür. Örneğin depresyonda geçmiş ile ilgili olumsuz tarzda düşünce süreçleri karakteristik bir özelliktir. Kaygıda ise gelecek olumsuz beklentilerin hakimiyetinde düşünülür. Dürtüsel davranışların fazlalığı ise şimdiki anda haz odaklı olmak ile ilişkilidir.

Zimbardo, ortaya koyduğu Zaman Perspektifi Teorisini merkeze alan bir terapi yönelimi bile geliştirmiştir. Özellik Travma Sonrası Stres Bozukluğu olguları üzerinde olumlu sonuçlar da üretilmiştir. Bu çalışmalarda temel hedefin dengeli bir zaman perspektifi geliştirmek olduğu görülmüştür.