Zihnimiz bizi güvende tutmak ister. Bunun için de çeşitli belirsizlikleri araştırır. Böylece gelecekte olabilecekler hakkında kaygı hisseder ve tedbir alırız.

Ya… …se kalıbı ile ortaya çıkan düşünceler çeşitli felaket senaryolarını işaret eder. Bu senaryolar o an çok düşük olasılıklı gelse de kontrol ederek bu olasılıktan kurtulmanın tek seferlik bedeli göze alınabilecek seviyededir.

“Yani dönüp ocak açık mı diye bir kontrol edivermek en fazla 5 dakika alacaksa neden yapmayayım ki… Evin yanması olasılığından hatta bununla ilgili sorumluluk ve suçluluk düşüncelerinden kurtulacağım neticede. Üstelik bütün apartmanı da riski atıyor olabilirim.”

Tek sefer için bu kesinlikle sorun değil. Ancak bu davranış zihin ile kurulan ilişkiyi şekillendirmeye başlar. Ya… …se düşünceleri ve ortaya çıkan kaygıyı yatıştıran kontrol davranışı kaygının ortadan kalkması ile oluşan rahatlamayla ödüllendirilmiş olur ve pekişir, yani bu davranışın ortaya çıkma olasılığı artar.

Yukarıdaki olaya bakacak olursak kişi her sabah aynı kontrolü yapmaya mecbur hissetmeye başlayabilir. Dahası ocak, kapı, priz derken yaşamın pek çok farklı alanına benzer şekilde yayılabilir bu davranışlar. Bu kişinin yaşamak istediği yaşamdan uzaklaşmasına yol açmaya başlar.

Bu noktada psikoterapi düşünce, duygu ve bedensel duyumlar gibi içsel yaşantılara nasıl yaklaşılacağının yeniden yapılandırılmasını sağlayarak bu kısır döngüden çıkılmasını mümkün kılabiliyor.